مشخصات فیزیکی
اول و مهمتر از همه، یک فلنج باید با لوله یا تجهیزاتی که برای آن طراحی شده است، متناسب باشد. مشخصات فیزیکی فلنج‌های لوله شامل ابعاد و شکل‌های طراحی است.
ابعاد فلنج
برای تعیین صحیح اندازه فلنج‌ها، باید ابعاد فیزیکی مشخص شوند.
قطر خارجی (OD) فاصله بین دو لبه روبروی هم در سطح یک فلنج است.
ضخامت به ضخامت لبه بیرونی متصل کننده اشاره دارد و شامل قسمتی از فلنج که لوله را نگه می‌دارد، نمی‌شود.
قطر دایره پیچ، طول از مرکز سوراخ پیچ تا مرکز سوراخ مقابل است.
سایز لوله، سایز لوله متناظر با فلنج لوله است که عموماً طبق استانداردهای پذیرفته شده ساخته می‌شود. معمولاً با دو عدد بدون بعد، سایز اسمی لوله (NPS) و رده‌بندی (SCH) مشخص می‌شود.
اندازه اسمی سوراخ، قطر داخلی رابط فلنج است. هنگام ساخت و سفارش هر نوع رابط لوله، مهم است که اندازه سوراخ قطعه با اندازه سوراخ لوله جفت شونده مطابقت داشته باشد.
سطوح فلنج
سطوح فلنج را می‌توان بر اساس الزامات طراحی، با اشکال سفارشی زیادی تولید کرد. برخی از نمونه‌ها عبارتند از:
تخت
صورت برآمده (RF)
اتصال حلقه‌ای (RTJ)
شیار حلقه ای (O-ring)
انواع فلنج‌های لوله
فلنج‌های لوله را می‌توان بر اساس طراحی به هشت نوع تقسیم کرد. این انواع عبارتند از: فلنج کور، فلنج روی هم، فلنج اوریفیس، فلنج کاهنده، فلنج لغزشی، فلنج جوشی ساکت ولد، فلنج رزوه‌دار و فلنج گردن جوش.
فلنج‌های کور صفحات گردی هستند که هیچ گیره مرکزی ندارند و برای بستن انتهای لوله‌ها، شیرها یا تجهیزات استفاده می‌شوند. آنها به دسترسی آسان به خط لوله پس از آب‌بندی کمک می‌کنند. همچنین می‌توان از آنها برای آزمایش فشار جریان استفاده کرد. فلنج‌های کور برای نصب بر روی لوله‌های استاندارد در همه اندازه‌ها و با درجه‌بندی فشار بالاتر از سایر انواع فلنج ساخته شده‌اند.
فلنج‌های اتصال لبه‌ای در لوله‌کشی مجهز به لوله لبه‌ای یا با انتهای اتصال لبه‌ای استفاده می‌شوند. آنها می‌توانند دور لوله بچرخند تا امکان ترازبندی و مونتاژ آسان سوراخ‌های پیچ حتی پس از اتمام جوش‌ها فراهم شود. به دلیل این مزیت، فلنج‌های اتصال لبه‌ای در سیستم‌هایی که نیاز به جداسازی مکرر فلنج‌ها و لوله دارند، استفاده می‌شوند. آنها شبیه فلنج‌های لغزشی هستند، اما در سوراخ و سطح خود دارای شعاع منحنی هستند تا بتوانند انتهای اتصال لبه‌ای را در خود جای دهند. میزان تحمل فشار برای فلنج‌های اتصال لبه‌ای کم است، اما از فلنج‌های لغزشی بیشتر است.
فلنج‌های لغزشی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در انتهای لوله‌کشی قرار گرفته و سپس در محل جوش داده شوند. این فلنج‌ها نصب آسان و کم‌هزینه‌ای را ارائه می‌دهند و برای کاربردهای فشار پایین‌تر ایده‌آل هستند.
فلنج‌های جوشی ساکت برای لوله‌کشی‌های کوچک و فشار بالا ایده‌آل هستند. ساخت آنها مشابه فلنج‌های لغزشی است، اما طراحی حفره داخلی امکان ایجاد یک سوراخ صاف و جریان سیال بهتر را فراهم می‌کند. این فلنج‌ها در صورت جوشکاری داخلی، مقاومت خستگی 50٪ بیشتر از فلنج‌های لغزشی دو جوشی دارند.
فلنج‌های رزوه‌دار انواع خاصی از فلنج‌های لوله هستند که می‌توانند بدون جوشکاری به لوله متصل شوند. آنها در سوراخ رزوه می‌شوند تا با رزوه خارجی روی لوله مطابقت داشته باشند و برای ایجاد آب‌بندی بین فلنج و لوله، مخروطی می‌شوند. جوش‌های آب‌بندی را می‌توان همراه با اتصالات رزوه‌دار برای تقویت و آب‌بندی بیشتر نیز استفاده کرد. آنها بهترین کاربرد را برای لوله‌های کوچک و فشارهای کم دارند و باید در کاربردهایی با بارهای زیاد و گشتاورهای بالا از آنها اجتناب شود.
فلنج‌های گردن جوشکاری دارای یک توپی مخروطی بلند هستند و برای کاربردهای فشار بالا استفاده می‌شوند. توپی مخروطی، تنش را از فلنج به خود لوله منتقل می‌کند و تقویت‌کننده‌ی استحکامی را فراهم می‌کند که از فرورفتگی جلوگیری می‌کند.
زمان ارسال: ۲۱ اکتبر ۲۰۲۱